Andermans boeken zijn duister te lezen, of toch niet?

 "Waar denk jij aan bij het woord BOEK? Ik ben benieuwd." Vraag 13 van Martha's serie #WOT.

Boek ~  1) Afdeling van een koeienmaag 2) Album 3) Anderwoord 4) Band 5) Bepaald aantal 6) Bundel 7) Bundel bladen 8) Een samengebonden aantal bedrukte bladen 9) Gebonden vellen papier 10) Gedrukt werk 11) Geschrift 12) Grafisch product 13) Grafisch produkt 14) Hoeveelheid papier 15) Informatiedrager 16) Lectuur 17) Leerbundel 18) Leermiddel 19) Leermiddel

Het ideale boek is voor mij een gebonden boek, liefst met een losse omslag. Het doet me denken aan de tijd dat boeken nog een kostbaar bezit waren. Voordat ik in zo'n boek mocht lezen, haalde mijn vader de losse omslag eraf, kaftte het boek met stevig papier (bv. een kalenderblad) en na lezing werd het weer ongeschonden met de omslag in de kast gezet.
Het ideale boek ruikt lekker, is gedrukt op voldoende stevig papier en heeft een verzorgde bladspiegel. Hier en daar een pentekening of aquarel ter ondersteuning van de inhoud stel ik op prijs. Mooie versiering van de linnen kaft is een pre, net als een goed gekozen afbeelding op de omslag.

Tot zover het uiterlijk. Eigenlijk zou de inhoud doorslaggevend moeten zijn, maar het oog en de neus willen ook wat. Ik heb een groot zwak voor boeken en dan niet alleen omdat ik er mijn lees- en leerbehoeften mee kan bevredigen. Boeken hebben voor mijn een ziel. En die ligt verscholen in de tekst. Daarom kan ik ook zo moeilijk afstand doen van gelezen boeken. Ze brengen iets teweeg: een inzicht, een emotie, een verstandhouding met wie de tekst schreef. Wat dat laatste betreft: dat werd ons op de bibliotheekacademie door Kees Fens ten zeerste afgeraden. Een geschrift moest in eerste instantie beoordeeld worden op basis van de literaire kwaliteiten, los van de persoon en het leven van degene die het schreef. Ik heb daar moeite mee. Ik vind juist die boeken interessant die doorleefde thema's behandelen. Niet uit een "Story-achtige" nieuwsgierigheid, maar uit een oprechte, psychologische belangstelling. Klinkt misschien vreemd, maar het was ook op de bibliotheekacademie dat ik kennis maakte met een voor mij onbekend, maar fascinerend vakgebied: psychologie.

Dat zal ook wel verklaren waarom ik nog steeds het liefst psychologische romans lees. Maar ook waarom ik moeite heb met het wegdoen van de oude boeken van mijn ouders en grootouders. Deze boeken hebben mij iets te vertellen. Klinkt het vreemd als ik zeg dat ik vermoed dat ik meer over mijn ouders en grootouders te weten kan komen door de boeken te lezen, die zij destijds te moeite waard vonden om aan te schaffen? Ik maak mezelf nog steeds wijs dat ik ze ooit ga lezen. Of dat zal gebeuren? Ik denk haast van niet. Maar weggooien....? Nee, dan vergooi ik de laatste kans om hen achteraf beter te leren kennen.

Plakplaatjesaquarellen in een jeugdboek van mijn vader

Ik mag graag in de boekenkast kijken, als ik ergens op bezoek ben. De inhoud daarvan spreekt vaak boekdelen. Net als het ontbreken van een boekenkast trouwens. Misschien moet ik ook op die manier naar de boeken van mijn voorouders kijken: ik hoef ze niet allemaal te lezen om toch een aardig idee te krijgen op onbeantwoorde vragen. Opa G. had alleen boeken van uitgeverij Callenbach. Oma v.O. las boeken met sociale thema's en over vrouwenemancipatie (zonder dat ze het woord kende).

Zo werkt het altijd bij mij: als ik ergens goed over na wil denken, dan moet ik het opschrijven, dan valt alles op zijn plaats. En zo heeft Martha me ook dit keer weer op het goede spoor gezet. Ik ga de oude boeken per persoon bij elkaar zoeken, naar thema's en andere aanwijzingen zoeken, wat titels opschrijven en misschien een enkele lezen en dan gaan ze toch echt weg. De papiervisjes rukken op inmiddels. Ik zal het maar niet uitstellen tot ze aan mijn persoonlijke schatten beginnen.....
 
Het komende kwartaal wil ik mijn aandacht wat verleggen naar wandelen en fotograferen. De resultaten daarvan zijn te zien op mijn blog Wandelen in Zeeuws-Vlaanderen e.o. (KLIK HIER).
Dit zal dus voorlopig even mijn laatste bijdrage zijn aan #WOT. Al kan ik niet uitsluiten dat er af en toe een woord voorbij zal komen, dat niet genegeerd kan worden..... 

© Jannie Trouwborst, april 2017

 #WOT: betekent Write on Thursday. Iedere donderdag kiest Martha een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat HIER een link achter naar je eigen blog zodat iedereen mee kan lezen.