Ruim 2 jaar geleden gingen we naar de Cinema van het Chassé-theater in Breda waar de documentaire The salt of the earth draaide.
De film werd genomineerd voor een Oscar voor Beste Documentaire en won
diverse internationale prijzen. Hij is op 3 dec. 2014 in première
gegaan. (Regie Wim Wenders / Brazilië 2014.)
Deze bijna 2 uur durende
film toont een portret van de wereldwijd gerenommeerde fotograaf
Sebastião Salgado (1944). Hij maakte ontelbare reizen en kwam steevast
terug met indringende foto's die de wereld ontroerden, schokten of
verbaasden. Hij woonde bij inheemse volkeren en leefde in
vluchtelingenkampen. Was getuige van het drama van Rwanda en de
onblusbare branden in Koeweit. Het is heel bijzonder de foto's van deze
geëngageerde fotograaf te zien terwijl hij er zelf over vertelt. Voor
mijn blog daarover: KLIK HIER.
GENESIS
Enkele dagen geleden zijn we naar het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam (KLIK HIER) geweest. Daar is op dit moment een tentoonstelling over leven en werk van Sebastião Saldago te zien. Deze foto’s hebben als thema Genesis.
Na jaren sociale misstanden gefotografeerd te hebben, werd het hem
allemaal teveel en had hij zijn vertrouwen in de mensheid en dat het
ooit nog goed zou komen met deze planeet, verloren. Nadat hij zich
teruggetrokken had op de boerderij van zijn overleden ouders,
realiseerde hij zich dat de omgeving niet meer die van zijn jeugd was:
het oorspronkelijke oerbos was verdwenen, de bergen rondom geërodeerd en
al het leven eruit verdwenen. Het deed hem besluiten te proberen de
omgeving te herstellen en het mondde uit in een gigantisch project,
waarbij miljoenen bomen herplant werden en waardoor een groot nieuw
nationaal park ontstond. Hij ervoer op die manier dat de mens veel
verstoord heeft, maar dat hij ook hij staat is een deel ervan weer te
herstellen. En hij realiseerde zich dat er op de aarde plekken moeten
zijn, waarin de toestand van het begin van het leven nog ongewijzigd zal
zijn. Waar de invloed van de mens op de aarde niet zichtbaar is en
toegeslagen heeft op een negatieve en soms desastreuze manier.
Dat
werd een nieuw fotoproject en de weerslag daarvan is op deze
tentoonstelling te zien. Alle foto’s zijn zwart-wit, waardoor de nadruk
komt ter liggen op het onderwerp zelf en de compositie. Indrukwekkende
beelden van geïsoleerde landschappen en streken, enorme hoeveelheden
dieren in onvoorstelbaar grote oppervlakten van sneeuw en ijs,
woestijnen, rivierdelta’s, oerwouden. Stammen die een teruggetrokken
leven leiden en in harmonie met de natuur leven, zonder contact met de
westerse maatschappij en haar invloeden.
"Voor zijn ode
aan onze kwetsbare planeet reisde hij naar afgelegen oorden als de
Galapagoseilanden, Madagaskar en Antarctica: plekken waar mensen en
dieren nog altijd in evenwicht met elkaar en de natuur leven. Met deze
foto's toont Salgado ons de schoonheid van de ongerepte natuur en laat
hij ons beseffen dat wij onze planeet moeten beschermen" (Folder Nederlands Fotomuseum).
Een
audio-tour ingesproken door Sacha de Boer en Humberto Tan vertelt meer
over de bijzondere stijl en werkwijze van Sebastião Salgado. Bij elke
serie foto’s is een mondelinge toelichting (als je op het
luidsprekerpictogram gaat staan) en bij elke foto hangt een kaartje met
de detailinformatie.
Zonder
een referentiepunt, in de vorm van een menselijk figuurtje bv., is het
soms haast onmogelijk om je de werkelijkheid voor te stellen: een enorm
bergmassief in Patagonië met duidelijk op de achtergrond een bergtop die
volgens de omschrijving op honderd kilometer van het standpunt van de
fotograaf lag. 500.000 Pinguins die als kleine stipjes als een lang lint
door een besneeuwd rotsachtig landschap rondlopen. Het is ergens een
troost dat dat alles er nog is en naar alle waarschijnlijkheid niet snel
aangetast zal kunnen worden door de onherbergzaamheid waar het zich
bevindt, door de barre omstandigheden die er heersen of door de
onbereikbaarheid. Dat op zich geeft al hoop: hoop dat als de mens het
allemaal voor zichzelf verziekt, de aarde waarschijnlijk nog veerkracht
genoeg heeft om te herstellen na het verdwijnen van onze soort. Ook al
duurt dat dan miljoenen jaren.
TED talk
Enkele
foto's zijn gewijd aan zijn eigen project: het herstel van het
regenwoud in zijn eigen woonomgeving. In een TED-talk uit 2013 vertelt
hij over zijn leven en het resultaat van zijn project en toont hij er
meer foto's van, KLIK HIER voor het filmpje.
De
motivatie van Saldago voor het maken van deze serie is vooral het laten
zien hoe mooi en bijzonder onze aarde is en hoe belangrijk het is haar
tegen onze negatieve invloed te beschermen. Het is goed hier geweest te
zijn, maar ik zou best meer willen lezen (of horen) over de reizen en
avonturen die hij beleefd heeft bij het maken van deze foto’s.
© Jannie Trouwborst, augustus 2017
De
tentoonstelling is nog te zien tot 17 september 2017. Wil je zijn
foto's bekijken, dan kun je er honderden vinden via googlen op zijn naam
en afbeeldingen. Vanwege het copyright kan ik hier alleen die van de
folder erbij zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten