Langs het tuinpad van mijn vader

Het is al heel lang geleden dat ik meedeed met de #WOT van Martha *). Ik beleefde er veel plezier aan, maar het werd allemaal wat teveel. Ik wil het weer oppakken, gewoon omdat ik daar zin in heb. Ik zal niet meer elke donderdag meedoen, maar alleen als het opgegeven woord iets bij me losmaakt. En dat is deze week het geval.

Ansichtkaart ~1) Ansicht 2) Contactkaart 3) Fotokaart 4) Kaart om te versturen 5) Poststuk 6) Prentbriefkaart 7) Soort kaart ~

Als ik aan ansichtkaarten denk, dan schieten mij drie zaken te binnen die ik graag met anderen wil delen. 

Familiegeschiedenis

Een van mijn hobby's is genealogie: je verdiepen in de geschiedenis van je voorouders. In eerste instantie ben je dan vooral met jaartallen bezig en bloedlijnen, maar langzamerhand wil je van de gevonden voorouders graag meer weten. Wat was hun beroep, waar leefden ze, wat valt er te zeggen over de omgeving waar ze woonden in die tijd, tegen welke problemen liepen ze aan en meer van die zaken.

Een paar jaar geleden maakte ik een boekje voor de directe familieleden over Eelke van Oostrum (1854-1924), mijn overgrootvader met als ondertitel: Bakker te Folsgare. Het was niet eenvoudig om in die tijd bakker te zijn. Er viel heel wat te onderzoeken rondom zijn leven en ik vond het leuk dat op schrift te stellen. Dankzij internet is er veel online te vinden, feiten, maar ook beelden. Daar horen vanaf eind 19de eeuw ook ansichtkaarten bij. Daardoor was het mogelijk mijn boekje te illustreren met beelden van o.a. Folsgare, een eeuwenoud terpdorpje in Friesland, vlakbij Sneek. Historische ansichtkaarten zijn te vinden in streekarchieven, maar ook op verzamelbeurzen en via online verkoopsites. Zo ben ik in het bezit gekomen van enkele mooie exemplaren die een goed beeld geven van de leefomgeving van mijn voorouders.

Postcrossing

Maar ook de moderne ansichtkaart is nog lang niet ten dode opgeschreven. Ik koop ze nog wel eens op de plaats van bestemming, als herinnering. Ik verstuur ze aan mensen die geen internet hebben. Of die ik wat mee wil delen waar mijn "vrienden" op FB niets mee te maken hebben. Of aan de kleindochters die het prachtig vinden om echte post te ontvangen.

Maar er is meer. Wel eens van Postcrossing gehoord? Nee? Kijk dan maar eens op de site. Ik ben er jarenlang actief geweest, samen met mijn oudste kleindochter. En samen met mij bijna 800.000 mensen over de hele wereld. 
Het systeem zit geweldig in elkaar. Als je (gratis) lid bent geworden, krijg je voor elke kaart die je stuurt er gegarandeerd één terug. Het systeem genereert een adres ergens op de wijde wereld, je stuurt er een kaart heen, je naam gaat het systeem in en jij ontvangt daarna ook een kaart uit een land hier ver vandaan. Je kunt in je profiel aangeven welke onderwerpen je voorkeur hebben, maar je laten verrassen is ook leuk. Met die voorkeur hoeft overigens geen rekening gehouden te worden. Zelf heb ik intussen een hele verzameling vuurtorens en klederdrachten van heinde en ver.

Sommige scholen gebruiken postcrossing in de klas, om met de ontvangen kaarten de kinderen aan te sporen meer te weten te komen over het land van herkomst. PostNL heeft een poos geleden zelfs speciale postcrossing postzegels uitgegeven. Al zijn buitenlandse deelnemers vaak ook heel blij met andere bijzondere postzegels. 
Daarnaast is er een uitgebreid forum, waar nog veel meer met de opgedane contacten gedaan kan worden. Een ideetje om eens vrijblijvend uit te proberen met kind of kleinkind? Mijn ervaring is, dat het heel leuk en verslavend is. Soms moet je wel eens wat langer wachten op een kaart en heel soms gaat het mis omdat er een zoek raakt, maar mij overkwam dat vrijwel nooit. 

Tuinpad van mijn vader

Natuurlijk kun je er niet omheen: Thuis heb ik nog een ansichtkaart waarop een kerk een kar met paard .....  met als refrein:

En langs het tuinpad van m'n vader
zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
dan dat dat nooit voorbij zou gaan. 

Wist je dat je nog steeds over dat Tuinpad kunt wandelen? De tekst van dit overbekende liedje van Wim Sonneveld is namelijk geschreven door zijn partner Friso Wiegersma. Friso groeide op in Deurne, waar zijn vader Hendrik Wiegersma huisarts, kunstschilder en kunstverzamelaar was. In het voormalige woonhuis/annex dokterspraktijk is nu het museum De Wieger gevestigd. In de tuin is het atelier te bezichtigen en langs de fraaie omringende tuin loopt nog steeds het tuinpad met de hoge bomen. Jaarlijks wordt er in juni het Tuinpadfestival gehouden. 

(Wij bezochten het museum een paar jaar geleden. De moeite waard. Bekijk zeker even het filmpje op de site van het museum.) 

© Jannie Trouwborst, januari 2019.

*) #WOT: betekent Write on Thursday. Iedere donderdag kiest Martha een woord waarover je iets kunt schrijven, vloggen of ploggen. Laat HIER een link achter naar je eigen blog zodat iedereen mee kan lezen.