Stadswandelingen
kunnen een uitkomst zijn, als je even niet zoveel kilometers kunt
maken. Maar toch is wat natuur ook wel prettig. Een interessante
omgeving zou het helemaal compleet maken. Na wat gepuzzel (en een
laatste zetje van de NS) kwamen we uit bij Eindhoven. Want zelfs
Zeeuws-Vlamingen willen wel eens ergens anders wandelen.
GroeneStadsWissel Eindhoven: Dommel, Parken en Centrum (nr. 478)
Bij
mijn Voordeelurenabonnement van de NS heb ik 7 zgn. Keuzedagen, waarop
ik eens in de twee maanden een vrije reisdag heb. Mijn partner kan
altijd meereizen met 40% korting, maar af en toe krijg ik van NS een
aanbieding voor een goedkope dagkaart (€ 8,95) naar een bepaalde
bestemming. Dit keer was dat Eindhoven. Dat is wel een eind reizen voor
ons, maar omdat we nu toch geen dagwandelingen kunnen maken, was de
reistijd niet zo belangrijk.
Al
snel was duidelijk dat er een Groene Wisselwandeling is die precies bij
de situatie paste: nr. 478 van 6 km langs de Dommel en door diverse
stadsparken. Niet te lang dus en met voldoende natuur. Maar ik wilde ook
nog wel graag een museum bezoeken. De route bleek vlak langs het
DAFmuseum te komen. Dat was dus goed inpasbaar.
De heenreis
Om
kwart over acht zaten we in de auto die ons via de Westerscheldetunnel
naar Goes bracht. Met de trein van kwart over negen vertrokken we
richting Roosendaal. Daar hadden we 3 minuten om over te stappen op de
trein richting Tilburg. Dat viel nog niet mee: onze trein stopte
helemaal vooraan het perron op spoor 4a. Wij wisten toen nog niet dat de
trein naar Tilburg helemaal achteraan het tegenoverliggende perron 3b
klaar stond en wij zaten helemaal voorin onze trein....... Dat werd dus
een heel eind rennen over het perron. Zoals mijn dochter later zei: het
OV houdt je fit!
In
Tilburg was de overstap gemakkelijker: we konden na een paar minuten
overstappen in de trein naar Eindhoven die voorreed op hetzelfde perron.
Om kwart over elf kwamen we aan op Eindhoven Centraal. Na enig gedoe
met onze GPS (geen goede ontvangst in het station) en na raadpleging van
de routebeschrijving met kaart konden we na 3 uur eindelijk op pad.
De Dommel
Tot
onze verrassing stonden we na nog geen 500 m. gelopen te hebben al aan
de oever van de Dommel. Het riviertje slingert zich door Eindhoven en is
vrijwel overal aan beide zijden via voetpaden te volgen. Aan mijn
behoefte aan een interessante omgeving werd meteen voldaan: langs de
Dommel staan talloze informatiebordjes over de industrieën die zich er
in de loop van de tijd gevestigd hebben. Met foto's van de vroegere
situatie. Textielindustrie, sigarenfabrieken, melkinrichtingen,
smederijen: ze moeten zij aan zij gestaan hebben, ongelooflijk hoeveel.
Soms is nog iets te zien van dat verleden. Je kunt de foto's vergelijken
met wat je nu ziet en dan valt een kapitale woning van een textielbaron
op of een appartementencomplex waar vroeger een spinnerij in zat. Het
fijne, groene en rustige wandelpad bracht ons bij een brug over de
Dommel, waar we linksaf het riviertje overstaken om in de richting van
het DAFmuseum te lopen.
Het DAFmuseum
Ik
had wel wat informatie en foto's op internet bekeken van het museum,
maar wat we vonden overtrof onze verwachtingen. Allereerst de
mogelijkheid om er (na de lange reis) koffie te drinken en later op de
dag nog een tosti te eten voor we onze route langs de Dommel weer op
zouden pakken. Maar zeker ook de manier waarop het museum verder was
ingericht: voor elk wat wils. Beneden staan de grote vrachtwagens: oude,
nieuwe, legendarische en militaire. Mijn partner was blij verrast de
legertruck te zien staan waarin hij, tijdens zijn diensttijd,
rij-instructeur is geweest. De begeleidende film over wat DAF allemaal
voor het leger gemaakt heeft, boeide hem.
Een
groot aantal opengewerkte motoronderdelen zijn vooral voor de kenners,
al stak ik er, na zijn uitleg ook het een en ander over op.
Brandweerauto's, de koninklijke bus, een oude streekbus en als
blikvanger een open autootje dat de koninklijke familie tijdens hun
vakanties in Italië gebruikte. Opnieuw enthousiasme bij mij partner toen
we havenvoertuigen ontdekten waarmee hij nog heeft gewerkt: ik wist
niet dat DAF zoveel meer maakte dan het bekende autootje.
Op
de tussenverdieping bevindt zich de oude smederij waar de gebroeders
van Doorn begonnen met hun bedrijf. En een afdeling met de gigantische
verzameling voorwerpen en autootjes met het DAFlogo (asbakken,
spelletjes, vlaggetjes, bekers enz). Plus de museumwinkel en de al
genoemde koffiehoek. Maar wij wilden nog naar boven. Daar bevinden zich
de personenauto's. Ook hier via informatiepanelen en opengewerkte
modellen een uitleg van de ontwikkeling van de DAFmotoren en over wat er
zo speciaal aan is. Daarnaast vele oude en nieuwere modellen, met als
sluitstuk de miljoenste DAF ontworpen door Marte Röling.
De parken
Tijd
om een hoofd vol indrukken weer even leeg te laten waaien, dus zochten
we de Dommel weer op om de route te vervolgen. Het werd een prachtige
wandeling. We passeerden het Van Abbemuseum, een monument voor de
slachtoffers van de Herculesramp op vliegveld Eindhoven op 15 juli 1996.
We liepen door parken met mooie beelden, langs statige 19de eeuwse
villa's en door wijken met de kenmerkende jaren 30 stijl. Op de andere
oever van de Dommel liepen we terug richting het centrum. We passeerden
de poort van het Sint-Catharinakerkhof, maar hadden helaas geen tijd
meer voor een bezichtiging. En weldra stonden we op het Stadhuisplein en
vlak daarna voor de indrukwekkende Catharinakerk. Hier begonnen ook de
winkelstraten, de drukte en het lawaai. De terrassen op de Markt zaten
overvol, na alle rust van de Dommel, de parken en in het museum werden
we erdoor overvallen en wisten niet hoe snel we bij het station moesten
komen.
De terugreis
Het
was te laat om nu aan de terugreis te beginnen met een lege maag.
Gelukkig vonden we in de stationshal een plekje waar we even iets
eenvoudigs konden eten. Om kwart voor 6 zaten we weer in de trein naar
Tilburg. De overstap daar ging voorspoedig en ook in Roosendaal hadden
we dit keer geluk: recht oversteken. De auto stond nog trouw op ons te
wachten in Goes en om half negen staken we de sleutel weer in het slot
van onze voordeur in Zeeuws-Vlaanderen.
Moe, maar voldaan, met 8 km in onze benen om bij te schrijven en met heel veel fijne indrukken om weer even op te teren.
© Jannie Trouwborst, februari 2018.
Voor Groenestadswandeling Eindhoven KLIK HIER.
Voor het DAFmuseum KLIK HIER.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten