GroeneStadsWissel Eindhoven: Dommel, Parken en Centrum (nr. 478)
Bij mijn Voordeelurenabonnement van de NS heb ik 7 zgn. Keuzedagen, waarop ik eens in de twee maanden een vrije reisdag heb. Mijn partner kan altijd meereizen met 40% korting, maar af en toe krijg ik van NS een aanbieding voor een goedkope dagkaart (€ 8,95) naar een bepaalde bestemming. Dit keer was dat Eindhoven. Dat is wel een eind reizen voor ons, maar omdat we nu toch geen dagwandelingen kunnen maken, was de reistijd niet zo belangrijk.
Al snel was duidelijk dat er een Groene Wisselwandeling is die precies bij de situatie paste: nr. 478 van 6 km langs de Dommel en door diverse stadsparken. Niet te lang dus en met voldoende natuur. Maar ik wilde ook nog wel graag een museum bezoeken. De route bleek vlak langs het DAFmuseum te komen. Dat was dus goed inpasbaar.
De heenreis
Om kwart over acht zaten we in de auto die ons via de Westerscheldetunnel naar Goes bracht. Met de trein van kwart over negen vertrokken we richting Roosendaal. Daar hadden we 3 minuten om over te stappen op de trein richting Tilburg. Dat viel nog niet mee: onze trein stopte helemaal vooraan het perron op spoor 4a. Wij wisten toen nog niet dat de trein naar Tilburg helemaal achteraan het tegenoverliggende perron 3b klaar stond en wij zaten helemaal voorin onze trein....... Dat werd dus een heel eind rennen over het perron. Zoals mijn dochter later zei: het OV houdt je fit!
In Tilburg was de overstap gemakkelijker: we konden na een paar minuten overstappen in de trein naar Eindhoven die voorreed op hetzelfde perron. Om kwart over elf kwamen we aan op Eindhoven Centraal. Na enig gedoe met onze GPS (geen goede ontvangst in het station) en na raadpleging van de routebeschrijving met kaart konden we na 3 uur eindelijk op pad.
De Dommel
Tot onze verrassing stonden we na nog geen 500 m. gelopen te hebben al aan de oever van de Dommel. Het riviertje slingert zich door Eindhoven en is vrijwel overal aan beide zijden via voetpaden te volgen. Aan mijn behoefte aan een interessante omgeving werd meteen voldaan: langs de Dommel staan talloze informatiebordjes over de industrieën die zich er in de loop van de tijd gevestigd hebben. Met foto's van de vroegere situatie. Textielindustrie, sigarenfabrieken, melkinrichtingen, smederijen: ze moeten zij aan zij gestaan hebben, ongelooflijk hoeveel. Soms is nog iets te zien van dat verleden. Je kunt de foto's vergelijken met wat je nu ziet en dan valt een kapitale woning van een textielbaron op of een appartementencomplex waar vroeger een spinnerij in zat. Het fijne, groene en rustige wandelpad bracht ons bij een brug over de Dommel, waar we linksaf het riviertje overstaken om in de richting van het DAFmuseum te lopen.
Het DAFmuseum
Ik had wel wat informatie en foto's op internet bekeken van het museum, maar wat we vonden overtrof onze verwachtingen. Allereerst de mogelijkheid om er (na de lange reis) koffie te drinken en later op de dag nog een tosti te eten voor we onze route langs de Dommel weer op zouden pakken. Maar zeker ook de manier waarop het museum verder was ingericht: voor elk wat wils. Beneden staan de grote vrachtwagens: oude, nieuwe, legendarische en militaire. Mijn partner was blij verrast de legertruck te zien staan waarin hij, tijdens zijn diensttijd, rij-instructeur is geweest. De begeleidende film over wat DAF allemaal voor het leger gemaakt heeft, boeide hem.
Een groot aantal opengewerkte motoronderdelen zijn vooral voor de kenners, al stak ik er, na zijn uitleg ook het een en ander over op. Brandweerauto's, de koninklijke bus, een oude streekbus en als blikvanger een open autootje dat de koninklijke familie tijdens hun vakanties in Italië gebruikte. Opnieuw enthousiasme bij mij partner toen we havenvoertuigen ontdekten waarmee hij nog heeft gewerkt: ik wist niet dat DAF zoveel meer maakte dan het bekende autootje.
Op de tussenverdieping bevindt zich de oude smederij waar de gebroeders van Doorn begonnen met hun bedrijf. En een afdeling met de gigantische verzameling voorwerpen en autootjes met het DAFlogo (asbakken, spelletjes, vlaggetjes, bekers enz). Plus de museumwinkel en de al genoemde koffiehoek. Maar wij wilden nog naar boven. Daar bevinden zich de personenauto's. Ook hier via informatiepanelen en opengewerkte modellen een uitleg van de ontwikkeling van de DAFmotoren en over wat er zo speciaal aan is. Daarnaast vele oude en nieuwere modellen, met als sluitstuk de miljoenste DAF ontworpen door Marte Röling.
De parken
Tijd om een hoofd vol indrukken weer even leeg te laten waaien, dus zochten we de Dommel weer op om de route te vervolgen. Het werd een prachtige wandeling. We passeerden het Van Abbemuseum, een monument voor de slachtoffers van de Herculesramp op vliegveld Eindhoven op 15 juli 1996. We liepen door parken met mooie beelden, langs statige 19de eeuwse villa's en door wijken met de kenmerkende jaren 30 stijl. Op de andere oever van de Dommel liepen we terug richting het centrum. We passeerden de poort van het Sint-Catharinakerkhof, maar hadden helaas geen tijd meer voor een bezichtiging. En weldra stonden we op het Stadhuisplein en vlak daarna voor de indrukwekkende Catharinakerk. Hier begonnen ook de winkelstraten, de drukte en het lawaai. De terrassen op de Markt zaten overvol, na alle rust van de Dommel, de parken en in het museum werden we erdoor overvallen en wisten niet hoe snel we bij het station moesten komen.
De terugreis
Het was te laat om nu aan de terugreis te beginnen met een lege maag. Gelukkig vonden we in de stationshal een plekje waar we even iets eenvoudigs konden eten. Om kwart voor 6 zaten we weer in de trein naar Tilburg. De overstap daar ging voorspoedig en ook in Roosendaal hadden we dit keer geluk: recht oversteken. De auto stond nog trouw op ons te wachten in Goes en om half negen staken we de sleutel weer in het slot van onze voordeur in Zeeuws-Vlaanderen.
Moe, maar voldaan, met 8 km in onze benen om bij te schrijven en met heel veel fijne indrukken om weer even op te teren.
© Jannie Trouwborst, februari 2018.
Voor Groenestadswandeling Eindhoven KLIK HIER.
Voor het DAFmuseum KLIK HIER.
